معنی گشاده کار در لغت نامه دهخدا

آن که در کارها جرأت نماید و زود آنها را فیصل دهد. مقابل بسته کار: خواجه گفت: مردی دیداری و کافی است، اما یک عیب دارد که بسته کار است و این کار راگشاده کاری باید. امیر گفت: شاگردان بددل و بسته کار باشند، چون استاد شدند و وجیه گشتند کار دیگرگون کنند. (تاریخ بیهقی). (قمر دلالت کند بر)... گشاده کار بامردمان و عزیز بر ایشان. (التفهیم چ تهران ص 384)

معنی گشاده کار در فرهنگ لغت هوشیار

آنکه در کارها جرات و جسارت بخرج دهد کسی که امور را بخوبی فیصل دهد مقابل بسته کار: خواجه گفت: مردی دیداری و کافی است اما یک عیب دارد که بسته کار است و این کار را گشاده کاری باید

معنی گشاده کار در فرهنگ فارسی معین

کسی که در انجام کارها جسور است

معنی گشاده کار - جستجوی لغت در جدول جو

گشاده کار

لغت نامه دهخدا

گشاده کار

فرهنگ لغت هوشیار

گشاده کار

فرهنگ فارسی معین

گیاه کار

کشاورز، کشتکار، دهقان
برزگر، زارع، فلّاح، ورزگر، برزکار، بزرکار، برزیگر، برزه گر، حرّاث، حارث، بازیار، کدیور، ورزگار، ورزکار، ورزه، ورزی، کشورز، واستریوش، کشتبان

فرهنگ فارسی عمید

گشاده خاطر

خوش دل، روشن ضمیر

فرهنگ فارسی عمید

گنده کار

آنکه کارهای زشت و ناپسند بکند

فرهنگ فارسی عمید

ساده کار

(دَ / دِ)

آنکه کار سادگان و ساده رویان دارد. بیریش. مأبون. تاز:
ساده زنخدان بدم و ساده کار
ساده نمک بودم و ساده شکر.
سوزنی.
، یک نوع از زرگری. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

گشاده پا

(گُ دَ / دِ)

آنکه یا آنچه پای آن گشاده باشد، میان دو پای آن فراخ بود: جانب، اسب گشاده پا. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

گزافه کار

(گُ / گِ / گَ فَ / فِ)

گزافکار. تندرو. مسرف. مفرط. عبث کار. بیهوده کار:
اندر دوید و مملکت او بغارتید
با لشکری گزاف سپاهی گزافه کار.
منوچهری.
و رجوع به گزافه کاری شود

لغت نامه دهخدا

گشاده کامی

(گُ دَ / دِ)

عمل گشاده کام:
لیلی ز سر گشاده کامی
چون ماه فلک بکش خرامی.
نظامی

لغت نامه دهخدا

گشاده خاطر

(گُ دَ /دِ طِ)

آنکه ذهنش صافی باشد. روشن ضمیر

لغت نامه دهخدا

شاه کار

شاکار، کار بزرگ، (برهان قاطع)، کار بی مزد باشد که مردم را بزور بر آن دارند، (فرهنگ سروری)، بمعنی بیگار است که کار فرمودن بی مزد باشد یعنی مردم را کار فرمایند و اجرت و مزد وی ندهند، (برهان قاطع)، فریب و دغای عظیم و با لفظ زدن بظرافت فریب دادن، (آنندراج) (بهار عجم) (فرهنگ نظام)، رجوع به شاکار شود

لغت نامه دهخدا

گشاده سر

(گُ دَ / دِ سَ)

بی حجاب. سرباز. روی گشاده:
گشاده سر کنیزان و غلامان
چو سروی در میان شیرین خرامان.
نظامی

لغت نامه دهخدا

گیاه کار

(حَ رَ)

کسی که گیاه بکارد، زارع، فلاح

لغت نامه دهخدا

گشاد کار

(گُ دِ)

افتتاح یا انجام کار. (ناظم الاطباء) :
گشاد کار مشتاقان از آن ابروی دلبند است
خدا را یک نفس بنشین گره بگشاز پیشانی.
حافظ

لغت نامه دهخدا

گشاده کام

(گُ دَ / دِ)

آنکه خواسته های خود را اجرا کند. کامروا

لغت نامه دهخدا

گنده کار

(گَ دَ / دِ)

آنکه کارهای زشت و پست کند

لغت نامه دهخدا

شاد کار

شادکام و خوشحال، (فرهنگ نظام)، رجوع به شادگار شود:
تو شادی کن ار شادکاران شدند
تو با تاجی ار تاجداران شدند،
نظامی (از فرهنگ نظام)،
،
شاکار، شاهکار، کار بی مزد باشد که مردم را بزور بر آن دارند، (فرهنگ سروری)، کار بی مزد که بیگار گویند زیرا که کار شاهان بی مزد باشد، (فرهنگ رشیدی) (شعوری)، کار مفت و رایگان، (ناظم الاطباء)، ظاهراً شاکار درست است

لغت نامه دهخدا

گشاده کف

(گُ دَ / دِ کَ)

بذال. بخشنده. باسخاوت. کریم:
صفتش مهتر گشاده کف است
لقبش خواجۀ بزرگ عطاست.
فرخی.
مفضلا مقبلا گشاده دلا
منعما مکرما گشاده کفا.
سوزنی

لغت نامه دهخدا